Aangepaste Woonruimte

Gezien mijn handicaps zal het niemand verbazen dat ik in een aangepaste woning moet wonen, met b.v. een slaap- en badkamer op de begane grond. We zijn al jaren bezig om dit te realiseren en dit onderwerp geeft een goed inzicht op welke wijze de verzekeraar Centramed van mening is hoe dit afgehandeld moet worden.

Oktober 2004 brengt Argonaut, de instantie die de Gemeente Best adviseert, haar advies uit dat ons huis niet voldoende aanpasbaar is en dat we moeten verhuizen. Hierbij wordt aangegeven dat dit nieuwe huis beschikbaar moet zijn als ik ongeveer 4 jaar ben.

In mei 2005 verzoeken wij Centramed om iemand langs te sturen om over de kwestie huisvesting te praten. In oktober stuurt men een bouwkundige die ons huis moet bezichtigen en een rapport moet uitbrengen.

Wanneer in december 2005 de expertise rapportage t.a.v de aansprakelijkheid binnen is en er hierover geen discussie meer is, benadrukken we in januari 2006 dat niets de schade afhandeling meer in de weg staat en dat de aangepaste huisvesting urgent is.

22 februari 2006 hebben we een gesprek met Dhr. Michels, een externe schadebehandelaar, die door Centramed wordt ingehuurd. De aanpak om de huisvesting te regelen wordt afgesproken: wij formuleren samen een programma van eisen, hij zorgt voor afstemming met Centramed en daarna kan een makelaar bijpassende huizen gaan zoeken.

In juli levert de makelaar zijn huizen aan, die gebaseerd zijn op het programma van eisen, zoals afgesproken in februari. De lijst bevat huizen met veel ruimte op de begane grond met een fors prijskaartje, waar ook nog aanpassingen benodigd zijn.

Blijkbaar schrikt Centramed enorm van de kosten en is van mening dat dit toch niet de te volgen route is, want de uitkomsten worden afgewezen als zijnde te duur. De schadebehandelaar wordt vervangen voor één van hun eigen medewerkers. Centramed stelt zelf ook nog wat huizen voor. Wanneer wij aangeven één van die huizen wel te zien zitten, als dat dan maar wel in onze huidige woonplaats staat, dan blijkt dat niet de bedoeling. Het betreffende huis staat namelijk ergens in een gehucht niet ver van de Belgische grens, kortom lekker goedkoop. Datzelfde huis, maar dan in ons dorp, valt in de prijsklasse zoals de makelaar deze had vastgesteld!!

Veel heen en weer gepraat, maar Centramed stelt eind 2006 nogmaals alleen de kosten voor verbouwing, noodzakelijk voor mijn beperkingen te willen vergoeden, waarbij uitgangspunt de huidige woning is. Alle door ons voorgestelde en onderbouwde huizen worden afgewezen als te duur, waarbij één van de Centramed medewerkers tijdens een bespreking de uitspraak niet kan onderdrukken “dat zij ook wel in een mooi huis wil wonen”. Mama schrijft dan een persoonlijke brief naar Centramed.

Begin 2007 hebben we wederom een gesprek. Centramed blijft de door de makelaar voorgestelde huizen te groot en te duur vinden. Centramed stelt voor een bouwkundige en een makelaar te laten zoeken. Onze advocaat wijst dit af, daar we al sinds oktober 2004 bezig zijn en alle voorgestelde stappen reeds doorlopen hebben. Voortgang is nu noodzakelijk!!

Mei 2007 kondigen wij een kort geding aan voor de huisvesting. Alle gesprekken en correspondentie ten spijt blijft Centramed vasthouden aan uitgangspunten, zoals de huidige woning en de voor mij genoodzaakte aanpassingen. Uitgangspunt is niet mijn behoefte, maar wat Centramed een reëel bedrag vindt en dus bereid is te betalen. Zij bepalen een bedrag en kijken dan wat je daarvoor kunt kopen i.p.v. wat er voor mij nodig is en wat dat dan kost.

Op 25 mei 2007 ontvangen wij stukken waarop Centramed zich in het kort geding zal gaan beroepen. Hierbij zit een voorlopige rapportage van expertise, uitgevoerd door Cunningham Lindsey. Dit is een door Centramed ingehuurde deskundige! Hierin noemen zij o.a. een splitlevelwoning met de voordeur op 1 meter 20 boven het maaiveld als een geschikte woning voor mij.

Het vonnis van het kortgeding ontvangen wij Op 13 juni 2007. De rechter geeft hierin aan dat hij niet kan beoordelen of het gezamenlijk opgestelde programma van eisen als uitgangspunt moet dienen. De vordering is niet concreet genoeg. Het kort geding leent zich niet voor het verkrijgen van de genoemde duidelijkheid. Ook is de rechtbank niet voldoende aannemelijk gemaakt dat Centramed niet voldoende actief is geweest in de schadeafwikkeling. De rechter geeft uitdrukkelijk in overweging, met name in mijn belang, om samen te proberen in onderling overleg tot een acceptabele oplossing te komen.

Blijkbaar hebben we de rechter niet voldoende duidelijk kunnen maken dat het samen proberen niet lukt als Centramed niet ingaat op inhoudelijk overleg en niet verder komt dan dat alles te duur en te groot is. Maar we doen natuurlijk wederom een poging.

2 oktober 2007 krijgen wij een brief met de visie van Centramed op de verschillende schadecomponenten, de mogelijkheid om een definitieve regeling te aanvaarden met hierin opgenomen o.a. € 200.000,– voor huisvesting, mits we de totale schikking accepteren.

Op 29 oktober 2007 hebben we een gesprek op kantoor Centramed naar aanleiding van de rechtbankoproep, om er toch alsjeblieft onderling uit te komen. Nogmaals heeft Papa het volledige verhaal, de situatie en mijn behoeftes, etc. uit de doeken gedaan. Benadrukt dat we eerst de huisvesting opgelost willen hebben, daar dit zeer urgent is en dat we niet weer met hen een gezamenlijk onderzoekstraject ingaan, daar dit herhaling van zetten is.

Centramed  stuurt 9 november een brief met hun visie en inzichten naar aanleiding van het gesprek op 29 oktober. Hierop stuurt Papa Centramed wederom een persoonlijke en inhoudelijke reactie.

December 2007, Centramed heeft 2e rapport ontvangen van Cunningham Lindsey (buro dat zijzelf dus inhuren!). Het rapport werpt voor Centramed geen nieuw licht op de huisvestingskwestie. Zij zien eerder gemaakte benadering van deze schadecomponent bevestigd, € 200.000,– blijft een alleszins redelijke benadering. De splitlevelwoning met de voordeur op 1.20m boven het maaiveld staat keurig weer in het rapport.

Kortom, ondanks de gesprekken en brieven met aanvullende informatie om er samen uit te komen blijft Centramed van mening dat haar standpunt het enige juiste is. Niet wat nodig is, is uitgangspunt, maar de keuze wordt dus bepaald door het door Centramed vastgestelde budget.

In 2008 en begin 2009 is er geen voortgang geweest op het vraagstuk huisvesting, wij zijn het wel even beu en wensen niet in te gaan op het finale voorstel dat keer op keer ter tafel komt (zie ook causaliteit). Als onze advocaat met pensioen gaat trachten we zomer 2009 met onze nieuwe advocaat weer een frisse start te maken met Centramed. Wat betreft de huisvesting zijn er geen nieuwe inzichten bij Centramed, wat hen betreft is het dossier gesloten en zien zij geen reden om hier nog iets aan te doen. We moeten maar met woningvoorstellen komen en dan zullen zij die wel beoordelen.

In oktober 2009 doen wij een concreet voorstel van een pand dat nagenoeg perfect is voor mij, waarbij we voor lief nemen dat hoogspanningskabels zo’n beetje boven het huis hangen en dus de prijs enorm drukken. Tevens geven we aanzienlijke posten aan die we voor eigen rekening zullen nemen. Kortom een koopje voor Centramed. Het zal u niet verbazen, per kerende post werd het huis afgewezen. De € 200.000,– voor de huisvesting is trouwens vervallen, Centramed blijkt van mening dat als je hun finalevoorstel niet accepteert, dat dan € 100.000,– voldoende is voor de huisvesting!!??

Ons inziens hebben we nu toch echt alles gedaan om er in goed overleg met hen uit te komen. Er rest ons niets anders dan middels procedures via de rechtbank de huisvesting dan maar geregeld te krijgen. We starten november 2009 een zogenaamd deskundigenbericht bij de rechtbank Roermond. Onafhankelijke deskundigen zullen nu bepalen wat ik aan woonruimte nodig heb en vaststellen wat hiervan de kosten zijn. Het kost tijd, maar mei 2012 wordt het definitieve deskundigenbericht door ons en Centramed ontvangen. Hierin staat o.a. geschreven:

– alle door Centramed voorgesteld prijsklassen worden afgeserveerd als zijnde niet toereikend.

– drie huizen worden geadviseerd, die allemaal conform, zo niet groter zijn, dan wat wij al jaren roepen. Het meest geschikte huis kent een prijskaartje van maar liefst € 795.000,– exclusief de aanpassingen en overige kosten.

– het bedrag dat minimaal moet worden gefinancierd, bedraagt volgens de deskundige maar liefst ruim € 525.000,–. Waarbij nog een post toe te voegen is voor de specifieke technische aanpassingen die voor mij nodig zijn.

Conclusie: Centramed stelt dat wij “eisen hebben gesteld die de Nederlandse norm en praktijk ver te boven gaan”. Omdat we volgehouden hebben, staat nu met dit rapport onomstotelijk vast dat dit niet het geval is. Sterker nog, feilloos wordt inzichtelijk dat de door Centramed gestelde “redelijke vergoeding op basis van objectieve normen in vergelijkbare situaties” een holle frase is.

Nu nog die aangepaste woning voor mij en ik heb weer een beetje bewegingsvrijheid en levensgenot!!